مهدی میرانی

قیصر در کتاب (بی بال پریدن ) نوشته : پرندگان را می توان به سه دسته تقسیم کرد : ۱- آنهایی که بال دارند و می توانند پرواز کنند
۲- آنهایی که بال دارند ولی نمی توانند پرواز کنند ۳- آنهایی که بال ندارند و می توانند پرواز کنند گروه اول و دوم را خوب می شناسیم ولی گروه سوم را کمتر کسی می شناسد پرندگانی که بی بال پرواز می کنند پرندگانی که می خندند پرندگانی که گریه می کنند پرندگانی که می نویسند .انسان می تواند به جایی پرواز کند که عقاب بال هایش می ریزد ، بال فرشتگان مثل جبرئیل می سوزد تا …. آغوش آرام معشوق …. معبود … خدا . بال هایتان را دریابید

با سلام  به برادر دینیم 
حرفاتون شیرینند امیدوارم همیشه حرفاتون از ریا و خود شیفته گی به دور باشه 
نوشته قدیمی به نام خواهرم داشتید حال این روزای ما مسلمانان هست لطفا دوباره وب بگذارید 
موفق باشید یا علی

سلام
خیلی وقته اینجا نیومده بودم امشب خیلی دلم گرفته اومدم اینترنت سرچ زدم خدا یادم افتاد بیام اینجا
برام دعا کنید روزهای پر از ناامیدی رو دارم پشت سر میذارم من که هیچوقت ناامیدی برام معنا نداشت دیگه بریدم خسته شدم
خدا خودت دستمو بگیر من که جز تو کسی رو ندارم خدا امیدمو ناامید نکن تنها امیدم تویی…

سلام،واقعا وبلاگتون عالیه.چیزایی مینویسید که انگار حرف دل همه است.

دیشب ساعت ۳نصفه شب به بعد وقتی از شدت غم و غصه سرچ کردم خدایا کمکم کن ٬خدا با نوشته هات مهدی جان به قلب من آرامش ملایمی داد که بعد از مدت ها تونستم آروم بخوابم ٬ چیزایی که خوندم تمام حرف هایی بود که من در درونم با خدای خودم میزدم ٬ تو دلم گفتم خدا یه آدمی هست که مثل من با تو صحبت میکنه٬دلم نمی خواد بهت بگم مهدی منو ببخش میخوام مهدی باشی وقتی دارم برات مینویسم ، نمی دونم کی هستی اصلا هستی یا نه ؟ فقط دلم خواست گوشه ای از دل نوشته منو بخونی .
تو سخت ترین سکانس زندگیم هستم ٬خدا داره منو از باطلاقی که پام بخاطره یه عشق ساده و پاک گیر کرده بود ٬ میکشه بیرون ٬ خیلی درد داره خیلی سخته …
خدای من کمکم کن.
مریم متولد ۶۹

سلام 
مث اینکه مهدی خان هم به جمع بچه های گوشه گیر پیوسته شایدم زن گرفته که دیگه به وبلاگش سر نمیزنه
تا خدارو داریم بیخیال اقا مهدی 

سلام منم هر وقت دلم میگیره و تنها میشم مخصوصا شبا میام تو نت انگار دلم میخواد خدا تو این فضای مجازی باهام حرف بزنه دنبالش میگردم و میگردم ای کاش……….